CLB Nieuws mei /juni 2020

De artsen van de werkende mens (deel 2) In ons vorig CLB-nieuws behandelden we de taken van de controlearts en die van de arbeidsarts. De werknemer wordt in zijn loopbaan vaak nog met enkele andere dokters geconfronteerd. Vanuit de arbeidssituatie zijn dit voornamelijk de adviserend arts van de mutualiteit en de raadsarts van de arbeidsongevallenverzekeraar. Ook deze twee artsen hebben hun eigen taken en hun eigen verantwoordelijkheden. Zoals vorige keer al aangehaald spreken we ook voor deze twee beroepsgroepen niet langer over geneesheren, maar over artsen. De adviserend arts De adviserend arts van de mutualiteit is meestal (maar niet altijd) een algemeen geneeskundige die een bijkomende opleiding in de verzekeringsgeneeskunde heeft gevolgd of nog volgt. Hij of zij heeft drie grote opdrachten: informeren evalueren en adviseren. Hij geeft zowel aan patiënten als aan andere zorgverstrekkers (artsen, kinesisten, verpleegkundigen…) adviezen over de ziekteverzekering. We kennen deze arts echter het beste vanuit zijn evaluerende functie: hij of zij gaat na of de verzekerde recht heeft op een bepaalde tegemoetkoming van de ziekteverzekering. Vaak, maar ook weer niet altijd, gaat dit over een vergoeding voor arbeidsongeschiktheid. Heeft u, nadat de periode van gewaarborgd loon verstreken is, recht op een vergoeding van de ziekteverzekering, of kan u, zoals dit vaak genoemd wordt ‘op ziekenkas’ gaan. Naast deze vergoeding voor arbeidsongeschiktheid beoordeelt een adviserend arts ook of u recht heeft op bepaalde medicatie, op steunzolen of andere orthopedische hulpmiddelen, op bepaalde vormen van tandzorg, kinesitherapie, logopedie… Wat arbeidsongeschiktheid betreft is het dus de adviserend arts die bepaalt of een werknemer recht heeft op een uitkering vanuit de ziekteverzekering. De mogelijkheden die de werknemer heeft wanneer hij niet akkoord is met deze beslissing liggen minder eenvoudig als deze wanneer men zich niet kan vinden in de beslissing van een controlearts. Indien de behandelend arts en de controlearts niet tot een akkoord komen kan er in onderling overleg een derde arts worden aangeduid die de knoop zal doorhakken. Indien de twee in dit onderling overleg geen overeenstemming over een ‘beslisser’ vinden, kan nog altijd een arts-scheidsrechter uit een officiële lijst worden aangeduid. Deze derde arts zal de knoop dan doorhakken en bepalen wie gelijk heeft. Wanneer men echter niet akkoord is met de beslissing van een adviserend arts van de mutualiteit, dan rest alleen de arbeidsrechtbank die een uitspaak kan doen. Men moet dan binnen de 3 maanden nadat de beslissing genomen werd in beroep gaan bij deze arbeidsrechtbank. De adviserend arts treedt echt niet enkel repressief op. Hij zal de werknemer ook adviseren in het proces van werkhervatting na langdurige ziekte. Zo kan progressieve werkhervatting worden voorgesteld of kan de adviserend arts een procedure voor re-integratie op laten starten. In sommige gevallen kan hij ook adviseren om een herscholing te doen. De raadsarts De raadsarts van de arbeidsongevallenverzekering is het vierde soort dokter waarmee de werknemer geconfronteerd kan worden. De vlag dekt hier voor een deel de lading. De raadsarts is inderdaad een arts die raad geeft maar wel aan diegene die erom vraagt (in wiens opdracht hij of zij werkt m.a.w.). Ook raadsartsen hebben zich meestal bijgeschoold in de verzekeringsgeneeskunde en/of in evaluatie van menselijke schade. Het kunnen algemeen geneeskundigen zijn, maar ook specialisten kunnen deze functie aannemen. Vaak worden werknemers met deze arts geconfronteerd wanneer ze een arbeidsongeval gehad hebben. De raadsarts treedt in deze gevallen op in opdracht van de arbeidsongevallenverzekeraar. Hij of zij zal nagaan of de werknemer nog langer arbeidsongeschikt is of, wanneer de toestand niet meer verandert, zullen ze een voorstel tot ‘consolidatie’ uitwerken. Er kan dan bijvoorbeeld een bepaald percentage invaliditeit worden voorgesteld. De raadsarts zal dit voorstel overmaken aan de verzekeringsmaatschappij. Zoals elke arts wordt een raadsarts verondersteld onafhankelijk en objectief op te treden. Desalniettemin kan het zijn dat de werknemer zich niet kan vinden in het voorstel van de raadsarts. Hij of zij kan dan een ‘tegensprekelijke expertise’ laten plaatsvinden. Bij een minnelijke tegenexpertise zullen de raadsarts van de verzekeraar en de raadsarts, of de behandelend arts van het slachtoffer tot een overeenkomst trachten te komen. Lukt dit niet, dan kan er ook een gerechtelijke expertise worden opgestart. In dit geval bepaalt de rechtbank welke arts-scheidsrechter de uiteindelijke beslissing zal nemen. Arbeidsarts, controlearts, adviserend arts en raadsarts: 4 dames of heren met een verschillende achtergrond, een verschillende opdracht en een verschillende werkwijze. En dan spreken we nog niet over de arts-inspecteur van het RIZIV, de arts-inspecteur van de FODWASO, de coördinerend arts van de RVA… U zou effectief door de bomen het bos niet meer zien. 17 Medische Controle & Advies