Maar met ons te houden aan die 10 glazen zijn we er nog niet: • deze 10 glazen moeten best over de week verdeeld worden en natuurlijk niet allemaal op één dag geconsumeerd worden; • probeer 2 dagen per week helemaal niet te drinken. Enerzijds om je lichaam te laten herstellen van het alcoholgebruik, anderzijds om gewoontevorming tegen te gaan; • de grens van 10 glazen geldt enkel voor mensen boven de 18 jaar. Jongeren onder de 18 drinken best totaal geen alcohol. Wees dubbel voorzichtig als je tot een van de risicogroepen behoort: • je bent jong volwassen (18-24 jaar) of 60-plusser; • je gebruikt regelmatig medicatie (overleg met je arts) of andere drugs; • je hebt gezondheidsproblemen; • je onderging een gastric bypass; • je worstelt met psychische problemen; • je hebt een laag lichaamsgewicht; • je hebt een familiale geschiedenis van alcoholisme of andere verslavingen. Als je merkt dat je vaker en/of meer gaat drinken dan je van plan was, als je het moeilijk hebt om eens een dag niet te drinken, als je sterk verlangt naar een glas, als je voelt dat je alcohol nodig hebt om je goed te voelen… dan moet je oppassen om niet in een echte verslaving verzeild te geraken. Verslaving aan medicatie komt, zoals we eerder schreven, meer voor dan we zouden denken. Met de regelmaat van de klok komen we als land in de media met ons misbruik van antidepressiva, slaap- en kalmeermiddelen of zware pijnstillers. De tekens van een geneesmiddelenverslaving vertonen wel wat gelijkenissen met die van alcoholverslaving: sterk verlangen naar de medicatie, denken dat je niet zonder kan, niet kunnen stoppen met het gebruik ervan, merken dat je steeds meer nodig hebt voor hetzelfde effect, ontwenningsverschijnselen (angst, slapeloosheid, zweten…) als je zonder medicatie valt en doorgaan met het gebruik, ook al weet je dat het niet goed voor je is. Voor de meeste psychoactieve stoffen geldt het principe: beperk het gebruik zoveel mogelijk in de tijd. Ze kunnen nuttig zijn om acute problemen op te lossen, maar dienen meestal niet om levenslang te nemen. Voor veel illegale drugs kan in principe hetzelfde gezegd worden als voor alcohol. Eén keertje gebruiken kan op zich niet veel kwaad, maar je bent vlugger verslaafd dan je denkt. Niet alleen middelen als heroïne of cocaïne zijn sterk verslavend, maar ook middelen als cannabis, XTC en andere min of meer aanvaarde drugs kunnen aanleiding geven tot afhankelijkheid of verslaving. Zelden is iemand na zijn eerste pint, zijn eerste joint of zijn eerste kalmeermiddel verslaafd. Zoiets gebeurt geleidelijk aan. Daarom is het dikwijls moeilijk om het onderscheid te maken tussen ‘normaal’ gebruik, ‘problematisch’ gebruik en verslaving. De ene fase loopt a.h.w. geruisloos over in de andere, zonder dat men scherpe grenzen kan stellen. Maar eens men verslaafd is, heeft men geen controle meer over zichzelf. Het middel heeft de controle grotendeels overgenomen. De verslaving kan zowel geestelijk als lichamelijk zijn. Als je je alsmaar moeilijker goed kunt voelen zonder het middel, als je steeds meer aan het middel denkt of als je steeds meer drang naar het betroffen middel vertoont, dan ben je waarschijnlijk geestelijk verslaafd. Soms geraakt men ook lichamelijk verslaafd. Als dat het geval is, ga je je effectief slecht voelen als je het middel niet binnenkrijgt. Alcohol, maar ook sommige illegale drugs en bepaalde medicatie kunnen lichamelijke verslaving geven. Als men plots stopt met deze middelen kan men (zware) ontwenningsverschijnselen krijgen. Om te weten of je gebruik problematisch is, en in welke mate, kan je goed beoordelen via een tool op de druglijn: Test jezelf & ga aan de slag! - De Druglijn WAAR KAN EEN MEDEWERKER HULP VINDEN? Er bestaan verschillende vormen van zelfhulp en begeleiding. Op de website van de Druglijn vindt men een goed overzicht over wat er allemaal mogelijk is. Welke instantie of welke zorgverlener het meest geschikt is om hulp te bieden hangt af van verschillende factoren. Hoe erg is het probleem (af en toe misbruik of regel24 EXTERNE PREVENTIE
RkJQdWJsaXNoZXIy MzI0NzkwNg==